زرتشتیان به مدت پنج روز، از روز اَشتاد تا اَنارام از ماه خورداد در این زیارتگاه گرد هم می آیند و آیین دینی و سنتی خود را به جا می آورند. آورده اند که ایم مکان مقدس حیات بانو یکی از شاهدخت های ساسانی را در خود گرفته است.

   چوپانی در آنجا حیات بانو را به خواب می بیند که به او می فرماید تا پیرسبز را بنیاد گذارد.

   نیایشگاه پیرسبز یا چَک چَکو در 65 کیلومتری شمال غرب استان یزد در دامن? کوهی که به همین نام مشهور است، قرار دارد. پیرسبز در دامنه کوهی با شیب تند قرار دارد که برای رسیدن به نیایشگاه می بایست از پلکان های بسیاری بالا رفت. خیراندیشان زرتشتی ساختمان هایی را برای جای گزیدنِ همکیشان ساخته اند که به آن «خیله» گفته می شود.

   پیرانگاه یا جای نیایشگاه پیرسبز در بالاترین نقط? این زیارتگاه قرار دارد. پیرانگاه به شکل فرو رفتگی در دل کوه تراشیده شده و جای گرفته است. یک سویِ پیرانگاه، بر دیوار? سنگی کوه گیاهانِ سرسبزی چون سیاوشان، مورد و انجیر کوهی روییده اند. سرشک آب، چکه چکه از دیوار? کوه به آبدانِ سنگی که در زیر قرار دارد، فرور می ریزد و در آب انباری اندوخته می شود تا به نیاز مسافران و نیایش کنندگان برسد.