گاهان بار یا گهنبار کلمه ای است که در پهلوی به آن گاسانبلر گویند و از کلمه گاس GAS  )در اوستا گاتو (GATO به معنی گاه و هنگام آمده است. گاهان بار به معنای گاه و زمان به ثمر رسیدن و بار آوردن و برپایی بار همگانی و میهمانی و تر جشن های موسمی زرتشتیان می باشند. که با داد و دهش و خواندن اوستا همراه می باشد. زرتشتیان در نگرش سنتی خود باور دارند که آفرینش در شش مرحله از سوی خداوند در شش چهره گاهنبار انجام گرفته است.

1-میدیوزرم گاه (میان بهار)در چهل و پنجمین روز سال، روز دی بمهر از اردیبهشت ماه، در این گاه آسمان آفریده شده است.

2-میدیوشهم گاه (میان تابستان) در صد و پنجمین روز سال، روز دی بمهر از تیر ماه، در این گاه آب آفریده شده است.

3- پیته شهم گاه (پایان تابستان) در صد و هشتادمین روز سال، روز انارم از شهریور ماه، در این گاه زمین آفریده شده است.

4- ایاسرم گاه (آغاز فصل سرما) در دویست و دهمین روز سال، روز انارم از مهر ماه، در این گاه روئیدنی آفریده شده است.

5- میدیارم گاه ( میان زمستان) در دویست و نودمین روز سال، روز ورهرام از دی ماه، در این گاه جانوران آفریده شده اند.

6- همس پت میدیم گاه (برابری شب و روز) در سیصد و شصتمین روز سال، روز وهشتواش (آخرین روز سال)، در این گاه انسان آفریده شده است.

   مراسم گاهان بار زمان داد و دهش می باشد که توانگر و ناتوان با هم در این جشن ها شرکت می نمایند.